Laboratorium Fizyki Technicznej

Kierownik laboratorium: dr Małgorzata Błasiak

Sale 3.22 i 3.23 bud. B

Jest to laboratorium dydaktyczne, pozwalające studentom wykonywać pomiary z różnych dziedzin fizyki technicznej.

Zajęcia laboratoryjne z przedmiotu Fizyka Techniczna

Ćwiczenie nr 1 - Wyznaczanie współczynnika lepkości cieczy za pomocą prawa Stokes’a

Stanowisko do wyznaczania współczynnika lepkości cieczy za pomocą prawa Stokes’a

Rys. 1

Celem ćwiczenia laboratoryjnego jest obserwacja ruchu ciał spadających w ośrodku ciągłym oraz wyznaczenie współczynnika lepkości cieczy, z wykorzystaniem prawa Stokes’a.

Ćwiczenie nr 2 - Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła matematycznego

Stanowisko do wyznaczania przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła matematycznego

Rys. 2

Celem ćwiczenia laboratoryjnego jest wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła matematycznego.

Ćwiczenie nr 3 – Wyznaczanie gęstości ciał stałych

Stanowisko do wyznaczania gęstości ciał stałych

Rys. 3

Celem ćwiczenia laboratoryjnego jest wyznaczenie gęstości ciał stałych oraz zapoznanie się z podstawowymi narzędziami inżynierskimi (sposobem pomiaru oraz niedokładnościami przyrządów).

Ćwiczenie nr 4 – Zjawiska termoelektryczne w ciałach stałych

Stanowisko do badania zjawisk termoelektrycznych zachodzących w ciałach stałych

Rys. 4

Celem ćwiczenia jest poznanie zjawisk termoelektrycznych: Seebecka i Peltiera oraz pokazanie ich praktycznego wykorzystania związanego z konwersją energii cieplnej na energię elektryczną.

Stanowisko przeznaczone do pomiaru efektu Peltiera (rys 4) składa się ze zbiornika na wodę, pięciu ogniw Peltiera TEC1-12715, radiatora wentylatora oraz zasilacza. Do pomiaru temperatury posłuży cyfrowy miernik temperatury oraz dwie termopary typu K.

Ćwiczenie nr 5 – Pomiar oporu metodą techniczną

Stanowisko do mierzenia oporu elektrycznego metodą techniczną

Rys. 5

Celem ćwiczenia laboratoryjnego jest pomiar rezystancji żarówki oraz rezystancji dwóch opornic dekadowych metodą techniczną.

Stanowisko laboratoryjne składa się z następujących elementów:

Ćwiczenie nr 6 – Pomiar zależności oporu półprzewodników od temperatury

Stanowisko do pomiaru zależności oporu półprzewodników od temperatury

Rys. 6

Celem ćwiczenia laboratoryjnego jest pomiar oporu elektrycznego półprzewodnika w funkcji temperatury oraz wyznaczenie temperaturowego współczynnika rezystancji (oporu) półprzewodnika.

Stanowisko laboratoryjne składa się z odbiornika ciepła, przetworników pomiarowych typu NTC i PTC, rezystancyjnego czujnika temperatury typu KTY, płyty grzejnej oraz cyfrowych mierników oporności.

Ćwiczenie nr 7 – Wyznaczanie ogniskowej soczewki

Stanowisko do wyznaczania ogniskowej soczewek

Rys. 7

Celem ćwiczenia jest pomiar ogniskowych soczewek oraz znalezienie dwóch punktów położenia soczewki, które dają ostry obraz oświetlanego przedmiotu.

Zestaw do pomiaru ogniskowej soczewek stanowią: aluminiowa ława, sześć ślizgaczy na ławę do mocowania w nich akcesoriów, źródło światła, przedmiot optyczny (strzałka w górę z dodatkową poprzeczką poziomą, pomagającą stwierdzić odwrócenie obrazu w poziomie; wymiary wyciętej figury to 24 mm wysokość i 10 mm szerokość), pięć soczewek o średnicach 50 mm i ogniskowych: 50 mm, 100 mm, 150 mm, 200 mm i -150mm, 6 – obustronny ekran biały z jednej strony natomiast z drugiej z naniesionymi skalami (w pionie i poziomie) do pomiaru wysokości obrazu.

Zajęcia laboratoryjne z przedmiotu Mechanika ogólna

Ćwiczenie nr 1– Pomiar sił w prętach kratownicy płaskiej

Stanowisko do pomiaru sił w prętach kratownicy płaskiej

Rys. 8

Celem ćwiczenia jest pomiar sił wewnętrznych w prętach kratownicy płaskiej oraz porównanie uzyskanych wyników z wartościami sił wyznaczonymi na podstawie analitycznej metody równoważenia węzłów.

Stanowisko doświadczalne składa się ze sztywnej ramy, do której zamocowano przegubowo dwa pręty. Górny pręt zawiera nakrętkę rzymską, której obrót powoduje zmianę długości pręta, co w rezultacie prowadzi do zmiany geometrii kratownicy. Przegub łączący górny i dolny pręt wyposażony jest w wieszak do zawieszania obciążników. W prętach zamontowane są tensometryczne czujniki sił. Wartości sił są wyświetlane na elektronicznym wyświetlaczu

Ćwiczenie nr 2 – Wyznaczanie sił w płaskim dowolnym układzie sił

Stanowisko do wyznaczania sił w płaskim dowolnym układzie sił

Rys. 9

Celem ćwiczenia jest poznanie rodzajów więzów oraz sposobów zastępowania ich siłami reakcji, poznanie warunków równowagi dowolnego układu sił, wyznaczenie sił reakcji w płaskim dowolnym układzie sił.

Stanowisko badawcze składa się ze sztywnej ramy, do której zamocowano podpory belki, połączone z czujnikami tensometrycznymi służącymi do pomiaru sił reakcji. Wartości sił można odczytywać na wyświetlaczu. W skład zestawu pomiarowego wchodzą również obciążenia ciągłe: prostokątne i trójkątne oraz obciążnik.

Ćwiczenie nr 3 – Wyznaczanie statycznego współczynnika tarcia

Stanowisko do wyznaczania statycznego współczynnika tarcia

Rys. 10

Celem ćwiczenia jest poznanie zjawiska tarcia, eksperymentalne wyznaczenie współczynnika tarcia statycznego dla różnych materiałów oraz wykazanie zależności siły tarcia od rodzaju materiału.

Stanowisko pomiarowe składa się z równo pochyłej z regulacją wysokości oraz z czterech walców o różnych ciężarach, wykonanych z różnych materiałów takich jak: stal, żywica epoksydowa, magnes oraz aluminium.

Ćwiczenie nr 4 – Wyznaczanie momentu bezwładności za pomocą wahadła matematycznego

Stanowisko do wyznaczania momentu bezwładności za pomocą wahadła fizycznego

Rys. 11

Celem ćwiczenia jest wyznaczenie momentu bezwładności brył sztywnych - pręta i pierścienia - poprzez pomiar okresu drgań wahadła fizycznego oraz poznanie twierdzenia Steinera.

Ćwiczenie nr 5 – Równowaga momentów sił

Stanowisko do badania równowagi momentów sił

Rys. 12

Ćwiczenie polega na doświadczalnym doborze wartości sił przy których układ pozostaje w równowadze.

Głównym elementem stanowiska badawczego jest koło pasowe o trzech średnicach. Koło to zamontowane jest na wale, o nieruchomej osi 0, którego końce osadzone są w łożyskach. Na mniejszych średnicach koła nawinięte jest cięgno, przez które przerzucony jest ruchomy bloczek o środku w punkcie B, wyposażony w uchwyt do zawieszania obciążenia. Na największej średnicy również nawinięte jest cięgno, na którego końcu znajduje się wieszak do mocowania ciężarków.

Ćwiczenie nr 6 – Wyznaczanie kinetycznego współczynnika tarcia

Stanowisko do wyznaczania kinetycznego współczynnika tarcia

Rys. 10

Celem ćwiczenia jest poznanie zjawiska tarcia, eksperymentalne wyznaczenie współczynnika tarcia kinetycznego dla różnych materiałów oraz wykazanie zależności siły tarcia od rodzaju materiału.

Stanowisko pomiarowe składa się z równo pochyłej z regulacją wysokości oraz z czterech walców o różnych ciężarach, wykonanych z różnych materiałów takich jak: stal, żywica epoksydowa, magnes oraz aluminium.

Tor powietrzny

Rys. 13

Stanowisko służy między innymi do pomiaru przyspieszenia, badania energii potencjalnej i kinetycznej, zderzeń sprężystych i niesprężystych, zasady zachowania pędu i energii, zasady bezwładności, pierwszej i drugiej zasady Dynamiki Newtona.

W skład zestawu wchodzą tor powietrzny o długości 200 cm wraz z akcesoriami (wózkami, obciążnikami do wózków, taśmami sprężystymi oraz rzepami do zderzeń sprężystych i niesprężystych, sprężynami, wspornikami do bramek), dmuchawa elektryczna oraz licznik elektroniczny z czujnikami prędkości.